Myth of the Imaginary Dwellers

Bir zamanlar günesle ya ayan küçük bir
kabile vardı;
kimse aç uyumaz, mutluluk su gibi ellerden
akardı.
O kabilede bir kız vardı—
sessiz ama uyanık,
nazik ama güçlü.
Tehlike yaklaınca herkes önce ona bakardı.
Sanki ruhu, kabileyi koruyan gözdü.
Sonra bir gün yer titredi
ve dünya maviye döndü.
Toprak, gökyüzü, evler—
hepsi bir anda suyun altına gömüldü.
Kız biliyordu:
Hayatta kalmak yetmezdi.
Kurtarmalıydı.
Bedeni degiti.
Deri sertleti, bir gergedanın boynuzu gibi
güçlendi,
gövdesi yarı hayvan yarı kayıga dönütü—
hem yol, hem sıgınak oldu.
Üç cesur insanı yanına çagırdı:
Büyük kalpli, sakin biri  Balina oldu.
Kararlı ve atılgan biri  Ikinci Gergedana
dönütü.
Hayal kurmayı seven genç biri  renklere ve
neeye büründü.
Böylece suyun altında yeni bir yurt kurdular.
Balıklar komu oldu,
balonlar suda asılı kaldı,
dev balinalar yanlarından süzülerek geçerken
hiçbir ey eksik degildi:
Ne ıık, ne nefes, ne yaam.
Kabile yeniden dogdu—ama bu kez denizin
kalbinde.
Derler ki iyi dinlersen,
uzaktan agır ve güvenli adımlar duyarsın—
kayık-bedeniyle ilerleyen o gergedan-kızın
sesi.
Korkudan degil, gücünden…
Fedakârlıktan dogan sevgiden.
Ite böyle dogdu Hayal-Yaayanların Mitosu.
Derinlerde de yaam sürdü,
çünkü bir kız güçlü olmayı seçti.

Long ago, a small tribe lived under the warm
sun—
no hunger, no sorrow, joy owed like clear
water.
Among them was an extraordinary girl—
quiet yet aware,
gentle yet powerful.
Whenever danger approached,
every eye turned to her rst.
As if her soul itself guarded the tribe.
Then one day the ground trembled,
and the world turned blue.
Fields, sky, homes—
everything sank beneath the ocean.
She knew surviving was not enough.
She had to save them.
Her body transformed.
Skin hardened like the shield of a rhinoceros,
a horn grew—bright and erce—
and she became half-creature, half-boat,
a shelter and a path at the same time.
She chose three brave souls:
One with a vast, calm heart  became the
Whale.
One bold and decisive  became the Second
Rhino.
And a dream-lled youth  turned into living
Color and Joy.
Together they built a new world underwater.
Fish became neighbors,
hot-air balloons oated like silent moons,
giant whales passed like drifting islands—
and under the waves, nothing was missing:
not light, not breath, not life.
The tribe was reborn—this time in the
ocean’s heart.
They say if you listen closely,
you’ll hear steady footsteps in the deep—
the sound of the Rhino-Boat girl moving
forward,
not from fear,
but from love born of sacrice.
This is how the Myth of the Imaginary
Dwellers began.
Life continued beneath the waves
because one girl chose to be strong.